Polarimetry observations of microlensing events

Dr. Sedigheh Sajjadian (Sharif University of Technology)
Tuesday, 94/11/20 (February 9, 2016), 15:00
seminar room 1

Abstract
One of the consequences of Einstein’s theory of general relativity is that light is deflected by the gravitational field of an object, which is called ‘gravitational lensing’. Accordingly, a foreground star can deflect the light beam of a background source which makes some images. In the Galactic scale, the angular separations of images are too small to be resolved by the ground-based telescopes. Hence, we receive the magnified light of the source star, so-called as gravitational microlensing. In a microlensing event, the circular symmetry of the source surface breaks, owing to the distortion in the images. This symmetry breaking makes a net polarization signal. Nowadays, many surveys and follow-up telescopes are observing on-going photometric microlensing events. The polarimetric observations of these events will be started in near future. In this regard, we should investigate the advantages of these observations. Polarimetry observation of gravitational microlensing events can detect or even characterize any perturbations due to the source stars which cause net polarization signals. These anomalies can be (1) magnetic field, (2) hot disks around the source stars, (3) stellar rotation, (4) extra solar planets around the source stars, etc. In this talk, I will explain the polarimetric effects due to these perturbations and also the possibility of detecting them through polarimetry microlensing by details.

رصد قطبش‌سنجی از رویداد های ریزهمگرایی گرانشی

دکتر صدیقه سجادیان (دانشگاه صنعتی شریف)

چکیده: یکی از نتایج نسبیّت عام انیشتین، خم شدن نور در اثر عبور از یک میدان گرانشی یک جسم است که به آن همگرایی گرانشی می‌گویند. بر این اساس، یک ستاره‌ی زمینه می‌تواند نور یک ستاره‌ی پس‌زمینه را منحرف کند و در این صورت از ستاره‌ی پس‌زمینه دو یا چند تصویر ایجاد می‌شود. در ابعاد کهکشانی فاصله‌ی جدایی تصاویر بسیار کوچک و غیرقابل تشخیص به کمک تلسکوپ‌های زمینی است. بنابراین ما تنها نور تقویت‌شده ستاره‌ی پس‌زمینه را می‌بینیم که به آن یک رویداد ریزهمگرایی گرانشی می‌گویند. در یک رویداد ریزهمگرایی گرانشی تقارن دایره‌ای سطح ستاره‌ی چشمه با تشکیل تصاویر کشیده‌شده می‌شکند و این شکست تقارن باعث ایجاد یک قطبش خالص می‌شود. در حال حاضر تلسکوپ‌های مسّاحی کننده و دنباله‌روی مختلفی این رویدادها را از نظر نورسنجی رصد می‌کنند. رصدهای قطبش‌سنجی از این رویدادها در آینده نزدیک شروع خواهد شد. در این راستا لازم است که مزّیت‌های چنین رصدهایی از این رویدادها بررسی شود. مشاهده‌ی قطبش‌سنجی از رویدادهای ریزهمگرایی گرانشی می‌تواند هرگونه اختلال برروی سطح ستاره‌ی چشمه که باعث ایجاد یک قطبش خالص می‌شوند را آشکارسازی و یا حتّی مشخصه‌یابی کند. این اختلال‌ها می‌توانند (١) میدان مغناطیسی، (٢) دیسک داغ حول ستاره‌ی چشمه، (٣) چرخش ستاره‌ی چشمه حول محور خودش، (۴) وجود سیّاره فراخورشیدی حول ستاره‌ی چشمه، .... باشند. در این سخنرانی اثرات این گونه از اختلال‌ها را برروی منحنی قطبش‌سنجی یک رویداد ریزهمگرایی گرانشی و نیز امکان مشاهده‌ی آنها را از طریق قطبش‌سنجی از رویدادهای ریزهمگرایی گرانشی را به تفصیل شرح خواهیم داد.